نمي دونم چرا همه انقدر از زلزله ترسيدن.من كه تو سينماي حوزه بودم و داشتم فيلم كيل بيل مي ديدم.به همين خاطر تكون ها رو قشنگ حس كردم.دقيقا اونجاي فيلم بود كه رييس ماتسوموتو داشت باباي اورن رو مي كشت.يعني قسمت انيميشن فيلم.خيلي ها ترسيدن و رفتن بيرون ولي من نشسته بودم و به اين فكر مي كردم كه الان قشنگ احساس اين دختره رو زير تخت مي شه فهميد.بعد هم فكر كردم خوب اگه هم بميرم چي مي شه؟جالبه كه خونمون هم مثل خودم فكر مي كنن.كسي بهم زنگ نزد.دوستم كه خيلي ترسيده بود.جون دوست بودن بعضي از آدما جالبه.از خونشون هم بهش زنگ زدن كه ببينن چطوره و كجاست؟
تو خونه ما فقط نبايد شب دير بياي يا شب بيرون بموني اونم فكر كنم به خاطر آبرو باشه.چون دوست من 4تا بچن ولي اين جور مواقع خوب لوس شون مي كنن و مامانشون نگران ميشن كه گوگولي آشون طوري نشن.به قول اصفهاني آ:طوري نيس.طوري شون نيمي شه.